Jedziemy do warsztatu samochodowego

ny i bardziej specjalistyczne sprzęty. Poza tym odbywa się ona na różnych etapach. Najpierw trzeba ustalić przyczynę awarii dużych części samochodowych, a następnie usunąć je z samochodu i naprawić lub wstawić w ich miejsce nowe c

Jedziemy do warsztatu samochodowego

Wymiana dużych części samochodowych

Wymiana dużych części samochodowych najczęściej musi być dokonywana w warsztacie samochodowym. Dzieje się tak dlatego, że wymaga ona sięgnięcia po różne maszyny i bardziej specjalistyczne sprzęty. Poza tym odbywa się ona na różnych etapach. Najpierw trzeba ustalić przyczynę awarii dużych części samochodowych, a następnie usunąć je z samochodu i naprawić lub wstawić w ich miejsce nowe części. Cała procedura wymiany części samochodowych może zajmować różną ilość czasu, dlatego ceny za wymianę dużych części samochodowych mogą być bardzo różne. Po wymianie dużych części samochodowych trzeba będzie sprawdzić czy naprawiony samochód funkcjonuje niezawodnie. W przeciwnym razie trzeba będzie wykonać przy nim dodatkowe prace naprawcze.


Rodzaje układów

Zasada działania

Dociśnięcie szczęk do bębna odbywa się przy pomocy rozpieracza, który jest podłączony do mechanizmu sterującego. Rozpieracz wywiera nacisk na szczęki, powodując ich docisk do bębna. Za powrót i utrzymanie w położeniu braku tarcia szczęk odpowiedzialna jest sprężyna naciągowa.
Rodzaje układów ?rozpieracz-szczęki?

Dla rozpieraczy hydraulicznych:

Układ simplex ? dwa tłoczki rozpierające szczęki znajdują się we wspólnym cylinderku. W układzie tym jedna szczęka jest współbieżna, a druga przeciwbieżna. Wadą tego rozwiązania jest to, że naciski jednostkowe obu szczęk na bęben nie są jednakowe, a przez to zachodzi nierównomierne zużycie okładzin ściernych. Zaletą jest niższa cena i prostsza konstrukcja.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy


Najbardziej popularne są w Rosji i

klockowe ? opony z wydatnym bieżnikiem przypominającym nieco vibram. Są powszechnie stosowane w rowerach górskich i samochodach terenowych. Jest ich bardzo wiele odmian: od tzw. semi-slicków ? mających w miarę gładką powierzchnię czołową i duże klocki na brzegach, co jest rodzajem kompromisu między oporami toczenia i przyczepnością przy jeździe w terenie o zmiennym rodzaju podłoża, po opony błotno-piaskowe ? mające bardzo wydatne i dość rzadko rozmieszczone klocki, których zadaniem jest "wgryzanie się" w grząskie i mokre podłoże, i które charakteryzują się bardzo dużymi oporami toczenia na bardziej twardych podłożach. W rowerach przy tym rodzaju opon często stosuje się inny bieżnik w oponie na koło przednie i tylne.

Kolcowa opona rowerowa domowej produkcji.

kolcowe ? opony z metalowymi kolcami, które służą do jazdy po śniegu i lodzie. W rowerach górskich są one też dość często stosowane do zjazdu również w sezonie letnim. Rowerzyści majsterkowicze robią je sami z odpowiednio dobranych blachowkrętów i starych lub specjalnie kupionych opon.
deszczowe ? opony ze specjalnie dobranym wzorem bieżnika zapewniającym bardzo wydajne odprowadzanie wody spod koła i zabezpieczającym przed poślizgiem.
błotno-śniegowe ? opony wykonane zazwyczaj z bardziej miękkich gatunków gumy, zaopatrzone w specjalnie wyprofilowany bieżnik zapewniający dobrą przyczepność na śniegu i błocie pośniegowym.
nordyckie ? opony przystosowane do jazdy w bardzo zimnych warunkach (w Polsce używa się też nazwy opony lodowe). Najbardziej popularne są w Rosji i państwach skandynawskich. Opony lodowe są również powszechnie używane w Kanadzie, gdzie są to po prostu opony zimowe5, ze względu na to iż są przeznaczone do jazdy w temperaturach poniżej -10°C6, zwykle występujących zimą na większości obszaru Kanady. W stosunku do opon zimowych bieżnik posiada budowę kierunkową oraz więcej lameli, które są gęściej umiejscowione. To pozwala na lepszą trakcję na lodzie i śniegu7.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna



© 2019 http://informator.konin.pl/